De metrokaart van Detroit toont alle stations en lijnen van de metro van Detroit. Deze metrokaart van Detroit zal u toelaten om gemakkelijk uw routes te plannen in de metro van Detroit in Michigan - USA. De Detroit metro kaart is downloadbaar in PDF, printbaar en gratis.

De Detroit People Mover is een verbeterde openbare vervoersdienst die zorgt voor vervoer dat niet alleen van invloed is op het imago van de stad, maar ook een rol speelt bij het aantrekken van conventies en toerisme, bedrijven en entertainment naar het centrum van Detroit, zoals vermeld staat in Metro map Detroit. Media, beleidsmakers en de filmindustrie hebben allemaal de People Mover opgenomen als een positief iconisch symbool, een symbool dat geen onbeweeglijk oriëntatiepunt is, maar een functionerende, gebruikte vervoerder die de stad ondersteunt. Werknemers, werkgevers en bezoekers van over de hele wereld die naar de binnenstad van grote metropolen reizen, hebben verwachtingen die als "kern" of essentieel kunnen worden beschouwd: hun veiligheid, mobiliteit, toegang tot opmerkelijke locaties en algehele ervaring. De Detroit People Mover levert op elk van deze gebieden een positieve bijdrage, zoals blijkt uit het feit dat we al jaren betrokken zijn bij het bevorderen van een positief beeld van de binnenstad.

De Detroit People Mover (DPM) werd gebouwd als onderdeel van een Urban Mass Transportation Administration (UMTA) - nu Federal Transit Administration (FTA) - Demonstratie Project zoals aangegeven in Metro map Detroit. De bedoeling van dat programma was om te bepalen (a) hoe goed een volledig geautomatiseerd doorvoersysteem zou kunnen bijdragen tot de revitalisering van Central Business Districts van grote oudere steden, en (b) of een dergelijke geautomatiseerde technologie een effectieve circulatie/distributiedienst zou kunnen leveren tegen een lagere kostprijs dan conventionele bussystemen. De bouw van het DPM-systeem begon in het voorjaar van 1983 onder auspiciën van de Southeastern Michigan Transit Authority (SEMTA) - nu de Suburban Mobility Authority for Regional Transportation (SMART). Op 3 oktober 1985 werd de Detroit Transportation Corporation (DTC) opgericht als de instantie die verantwoordelijk was voor de voltooiing van de bouw van het project en daarna de volledige verantwoordelijkheid voor de DPM op zich nam. Het DPM-systeem werd op 31 juli 1987 voor het publiek opengesteld.

DPM-stations worden bewaakt door middel van gesloten tv-circuitcamera's, push-to-talk-spraakcommunicatieapparatuur en spraakmonitoring. Deze apparatuur wordt 24 uur per dag geobserveerd door Central Control Operators. De Operators hebben de algehele verantwoordelijkheid voor de coördinatie van de exploitatie van het systeem. Zij zijn onder meer verantwoordelijk voor de treinbesturing en de afstemming van de activiteiten tussen reizigers, vervoersbeambten, onderhoudspersoneel en/of externe aannemers met het oog op een veilige en efficiënte exploitatie van het systeem. Hoewel het geautomatiseerde treinbesturingssysteem in staat is een verscheidenheid aan voertuigconfiguraties te besturen, beschikken de verkeersleiders over override-mogelijkheden om het hoofd te bieden aan onvoorspelbare situaties die zich tijdens de normale exploitatie kunnen voordoen. Het onderhoud van het DPM-systeem wordt verzorgd door eigen personeel dat verantwoordelijk is voor de geleiderails, de vaste installaties, het rollend materieel, de communicatie en diverse testapparatuur ter ondersteuning van de exploitatie van het systeem, zoals u kunt zien op de metrokaart van Detroit.

De metrokaart van Detroit toont alle stations en lijnen van de Detroitse metro. Met deze metrokaart van Detroit kunt u gemakkelijk uw routes plannen in de metro van Detroit en Michigan - USA. De metrokaart van Detroit is te downloaden in PDF, printbaar en gratis.

In 1919 werd een voorstel voor de aanleg van een metro- en sneltramsysteem goedgekeurd door de gemeenteraad, maar de burgemeester sprak zijn veto uit. De raad probeerde het veto te herroepen, maar verloor met één stem verschil. Het idee van een metro in Detroit was al in 1909 uitgebroed, toen tienduizenden voetgangers, paarden, trams en auto's de straten van de binnenstad bevolkten, zoals vermeld op de metrokaart van Detroit. In 1915 werd een zeer grondig rapport over snelle doortochten ingediend bij de Street Railway Commission. Een van de aanbevelingen was om een metro te bouwen, maar er werd geen actie ondernomen. Maar de bevolking van Detroit bleef stijgen, met een verdubbeling om de 10 jaar, en was op weg om 1 miljoen te bereiken in 1920.

Een tweede transit-rapport werd ingediend in 1917, dat een metrosysteem in het centrum en een ver reikend rapid transit-systeem omvatte. Het rapport riep de particuliere DUR (Detroit United Railway), die ook de trams exploiteerde, op om het systeem te exploiteren zoals te zien is op de metrokaart van Detroit. Het grootste probleem met het plan was van politieke aard. Gedurende 30 jaar hadden de burgemeesters van Detroit tevergeefs geprobeerd om het monopolie van de trams te doorbreken door middel van gemeentelijk eigendom, in de overtuiging dat zij het systeem beter konden beheren en de tarieven betaalbaarder konden houden. Burgemeester James Couzens was een selfmade zakenman uit Canada die zichzelf beschouwde als een expert op het gebied van mobiliteit. Hij had gewerkt als algemeen directeur bij Ford Motor Company en in de Street Railway Commission. Hij was voorstander van gemeentelijk eigendom van het tramsysteem en was tegen een vervoersplan dat op de DUR als primaire exploitant berustte.

Ondanks de waarschuwing dat de aankoop van het tramsysteem geen fondsen zou overlaten om een snel vervoerssysteem te bouwen, ging hij er toch mee door. Na de aankoop werd ontdekt dat het systeem dringend toe was aan vernieuwing van de infrastructuur en het rollend materieel (zie de metrokaart van Detroit). Dit was grotendeels te wijten aan de inspanningen van de stad om het systeem te ondermijnen en de verkoop ervan af te dwingen. Als gevolg hiervan was DUR terughoudend om te investeren in een systeem dat het op elk moment aan de stad kon verliezen. Detroit metro plannen bleven bijna elk decennium worden bestudeerd en voorgesteld, inclusief in de jaren 1980 voor de People Mover, die verondersteld werd deel uit te maken van een veel groter regionaal netwerk dat er nooit is gekomen. Hoewel een metro vandaag de dag veel te duur zou zijn om aan te leggen, zou het zeker een nuttig instrument zijn gezien het activiteitenniveau in de binnenstad.